Bir Kısırdöngü: Sürdürülebilir Bitiklik

Uzunca zamandır kafamı kurcalayan bir kavram var. Tamamen benim tarafımdan uydurulmuş bir şey “Sürdürülebilir Bitiklik”.

Nedir bu “Sürdürülebilir Bitiklik”?

Misal: Sizin bir iş yeriniz var. Bu iş yerinde çeşitli taşeron elemanlar çalıştırıyorsunuz. Bu taşeron elemanlardan birinin yapmış olduğu iş kötü. Kimse bu taşeron elemandan memnun değil. Diğer taşeron işçiler ve size iş yaptıranlar diyor ki “Ey İşveren!” bu taşeron adamı değiştir. İşveren ise tüm bu ikazları duymazdan geliyor. Senelerce birlikte yol aldığı bu taşeron elemanı satmayıp işini eksik de yapsa sahip çıkıyor. Sorsan Ahde Vefa…

İşte bu benim kafama taktığım kavramın ikinci kısmı olan “Bitiklik”.

Örneğimize devam edelim…

Müşteri işverene yaptığı onca ikaza rağmen hiçbir değişiklik olmadığını görünce, işvereni de çok sevmesine rağmen taşeronun bu iş bilmezliğine dayanamayıp başka bir çözüm ortağı buluyor. Yeni gelen işveren ilk olarak şikayetçi olunan bu taşeronla iş yapmayı kesiyor. Ama yeni işveren eski işveren kadar iyi olmadığı için  bu bir çözüm olmuyor. Yanında başka problemleri de beraberinde getiriyor. Sonuç olarak iş yaptıranlar yine mutsuz oluyor. Pişmanlık fayda vermese de eski işverene acaba haksızlık mı yaptık diye kendi kendilerine soramadan da edemiyorlar.

İşte buna “Sürdürülebilir Pişmanlık” diyoruz. 

Peki bizim kavram “Sürdürülebilir Bitiklik” değil miydi? dediğinizi duyuyorum.

“Sürdürülebilir Pişmanlık” içindeki müşteriler tam da hata yaptıklarını düşünür, tekrar sevdikleri eski işverenine dönmeye karar vermişken bir de bakarlar ki eski işveren o sevilmeyen taşeronu almış başka bir işinde görevlendirmiş. “Yahu başka adam mı yok Allah aşkına!” diye hayıflanıp tekrar eski işverene dönerlerse bu iş bilmezle tekrar muhatap olmak zorunda kalabilecekleri durumu canlarını sıkar.

İşte bu durum da işveren açısından “Sürdürülebilir Bitiklik”tir.

Bu kısır döngüden çıkmanın tek çaresi sevilen işverenin sevilmeyen taşeronu saf dışı bırakmasıdır.

Sürdürülebilir Mutluluklar…